Voor de intranet-pagina van het Concertgebouw schreef ik een blog over hoe mijn werkweek er op dit moment uitziet. Het leek me ook wel leuk om dat hier te delen.
Per september 2019 ben ik begonnen op de afdeling Binnenschoolse Muziekeducatie als Muziekcoach. Velen van jullie zullen mij nog niet (zo goed) kennen. Deze blog leek mij een mooie manier om daar verandering in te brengen. Mijn werkzaamheden bij Concertgebouw zijn vanwege de corona crisis zo goed als stil komen te liggen. Dit komt doordat ons team negen van de tien keer op locatie aan het werk is, en dat is vaak op een basisschool. Gelukkig zijn de scholen nu weer volledig gestart. In deze blog lees je wat de plannen van ons team zijn voor de komende tijd, maar ook een beetje wat normaal gesproken mijn werkzaamheden zijn en hoe ik het thuis zitten doorkom.
Maandag 25 mei
We hebben de afgelopen weken weer een klein stapje gedaan in de richting van het nieuwe normaal. De basisscholen zijn weer (deels) geopend. Natuurlijk met allerlei maatregelen, maar er kan weer worden lesgegeven! Ik hoop dat ik dan weer wat afspraken kan maken op wat scholen.
In mijn agenda staat eigenlijk een afspraak op de El Amien school. Ik zou een van de leerkrachten komen observeren tijdens de muziekles en haar na de les wat tips en tricks geven. Helaas gaat deze afspraak niet door. De school geeft aan op dit moment nog geen tijd te hebben voor het geven van muzieklessen. Ook wordt er nog niet gezongen in de klassen (tegen de verspreiding van het virus). Dit was de afgelopen weken het geval en zo zal het de komende tijd helaas ook nog blijven gaan.
Natuurlijk zijn we op zoek naar een oplossing, maar zo makkelijk is dat nog niet. De afgelopen tijd hebben we veel via Facebook gecommuniceerd met de scholen om ze tips te geven hoe ze leuke muziekopdrachten konden geven voor thuis. Vorige week heb ik een mail gestuurd naar de 30 scholen die ik onder mijn hoede heb. Veel leerkrachten zullen op dit moment andere dingen aan hun hoofd hebben dan muziek(coaching). Vandaar dat we inspelen op de groep 8 musical. Deze vindt aan het einde van het schooljaar plaats, maar is nu op veel scholen in het nauw gekomen door de corona crisis. Alle muziekcoaches (we zijn met 6!) hebben hun muzikale skills aangeboden om hun scholen te begeleiden naar een zo’n goed mogelijk eindresultaat voor de groep 8 musical. In de ochtend ben ik bezig met scholen mailen en bel ik met de directeur van de Merkelbachschool die graag van deze coachings-mogelijkheid gebruik willen maken. Het is echter nog lastig om tot concrete afspraken te komen. Ik ben namelijk nog niet welkom in de school en de groep 8 gaat per halve klas naar school, waardoor ze ook niet gezamenlijk kunnen oefenen. We besluiten om nog een weekje af te wachten. Ik kan niet wachten om weer de scholen in te kunnen, maar zo makkelijk is het dus nog niet.
Halverwege de middag begin ik mijn oefensessie op de ukelele en gitaar. Voor het Concertgebouw geef ik ook gitaarles aan basisschoolleerkrachten. Aangezien ik van huis uit hoboïste ben, moet ik dat zelf ook een beetje bijhouden. Mijn nieuwste aanwinst is een roze ukelele (zie foto). De ukelele is een steeds vaker gevraagd instrument op basisscholen. Vanuit het Concertgebouw hebben we vier ukelele lessen gekregen met ons team. De eerste les was live in de Juliana foyer. De keren erna waren de afspraken via Zoom (helaas, want een van de coachingsessies was in de kleine zaal gepland, dat leek ons heel tof!). Echter, na deze lessen ben ik tot de conclusie dat ik gitaar toch een prettiger-in-het-gehoor-liggend instrument vind dan de ukelele. Dus heb ik mijzelf een kleine uitdaging gegeven: voor het einde van de lockdown moet ik Tears in Heaven van Eric Clapton kunnen spelen! Wish me luck met mijn hobo vingers!
Dinsdag 26 mei
Dinsdag en donderdag s mijn freelance dagen. Maar er valt op het moment helaas vrij weinig te freelancen, dus eigenlijk ben ik gewoon vrij. Normaal gesproken had ik dat heerlijk gevonden, maar na meer dan 2 maanden thuis ben ik er eigenlijk wel een beetje klaar mee. Het gekke is dat ik mijzelf met moeite kan motiveren om hobo te studeren. Normaal gesproken is dat een must, want je moet in conditie blijven om concerten te spelen. Maar nu ik weet dat ik tot september geen concerten heb blijft mijn toetertje onaangeroerd op zolder liggen. Vandaag kreeg ik bericht dat de Nationale Taptoe niet doorgaat, evenals een grote koorproductie die in november zou plaatsvinden.. Mijn agenda stroomt leeg in plaats van vol en dat baart me best wat zorgen. Gelukkig heb ik voor drie dagen vast werk bij het Concertgebouw, maar ook dat is eindig. Begin 2020 hebben we te horen gekregen dat de gemeente Amsterdam de subsidie voor de muziek coaching stopzet. Mijn baan bestaat dus per januari 2021 niet meer. Door de coronacrisis ben ik ook niet zeker of ik tot december kan blijven, want bij alle werknemers met een jaarcontract wordt gecheckt of ze echt wel essentieel zijn om te verlengen. Ik hoop dat binnenkort meer duidelijkheid over te hebben, maar mocht het verlengen van mijn contract niet gebeuren dan moet ik dringend op zoek naar ander werk. Helaas worden er op dit moment weinig nieuwe vacatures geplaatst die binnen mijn werkveld liggen. Ook mijn ZZP-opdrachten zijn erg terug gelopen de afgelopen maanden. Al met al blijf ik me hier wel zorgen over maken. Soms overweeg ik om een andere opleiding te gaan doen, bijvoorbeeld bij de politie of in de zorg. Maar mijn hart ligt echt bij het musiceren en het overbrengen van mijn passie aan iedereen die daar maar voor open staat. Maar goed, genoeg geklaagd en gemijmerd! Een nieuwe dag met nieuwe kansen!
Ik begin de ochtend met een rondje op mijn skeelers. Het is te mooi weer om binnen te blijven zitten en in de ochtend is het nog niet zo heet in de polder. Als kind en puber skeelderde ik dagenlang achter elkaar. Het hoorde ook bij mijn identiteit, ik was namelijk een skater. Aan het begin van de corona crisis heb ik nieuwe skeelers aangeschaft om deze hobby weer een beetje op te pakken. Ik moet zeggen dat het als kind toch makkelijker ging. De eerste paar keer had ik echt last van tintelende voeten en andere ouderdomsklachten (dat begint blijkbaar al rond je 30ste), maar het gaat nu steeds beter.
Tijdens het skeeleren luister ik naar Mahler 6. Het eerste deel werkt supergoed om jezelf een beetje op te jutten om sneller te gaan. Ik heb goeie herinneringen aan dit stuk. Tijdens mijn masteropleiding speelde ik dit stuk mee met het Noord Nederlands Orkest. Het was mijn eerste Mahler ervaring in een orkest. Tijdens de repetities schrok ik elke keer zo van de hamer in het laatste deel dat ik ze op een gegeven moment maar in mijn partij heb getekend. Dit zorgde ervoor dat ik tijdens de concerten met een stalen gezicht naar mijn lessenaar kon blijven kijken in plaats van een meter op te springen.
’s Middags doe ik huishoudelijke klusjes en zoek ik wat nieuwe recepten uit om deze week klaar te maken. Mijn vriend en ik zijn beiden vegetarisch en het is altijd leuk om weer wat nieuws te proberen. Een van de nieuwe recepten zijn zoete aardappelkoekjes met halloumi. Ik zoek me rot naar maismeel in de supermarkt, maar kan het nergens vinden. Hopelijk zijn de koekjes ook lekker met amandelmeel!
Vanavond had ik eigenlijk een concert moeten geven. Ik ben ook actief als uitvoerend musicus en speel 1e hobo in het Nederlands Politie Orkest. Politie?.. Ja zeker, met uniform en alles! Het is een symfonisch blaasorkest uitgebreid met ritmesectie. Meestal spelen we voor de pauze klassiek en na de pauze licht.
Maar ook dit concert kan natuurlijk niet doorgaan. Om toch nog een beetje een muzikale avond te hebben, kijk ik naar de livestream terug van het Mahler festival. Ik heb blijkbaar een Mahler dag vandaag, dat kan je soms zo hebben! Symfonie 5, wat een feest! Het eerste deel van de symfonie werd gebruikt in de educatie voorstelling van Me Myself & Mahler (febr. 2020). Ik kwam in die tijd veel op scholen om lessen te geven over de voorstelling. Met z’n allen luisterden we dan naar de opening. Die eenzame trompet, zo spannend, en dan het hele orkest wat invalt. De klassen vonden het te gek en riepen “juf, dit lijkt op de muziek van Star Wars!”. Hoe leuk is het om klassen zo enthousiast te horen over de Vijfde symfonie van Mahler!
Woensdag 27 mei
Vanmorgen heb ik fijn zitten brainstormen in mijn achtertuin over ideeën voor een muziekcoach podcast. Collega Juul had vorige week een leuk idee: een podcast voor de leerkrachten. Een podcast is verfrissend en focust lekker op het gehoor. Hier gaan we deze week verder mee aan de slag. Het idee is dat leerkrachten inspiratie krijgen uit de podcasts om muziek te geven. Dit kan zijn met oa een liedje, een luisteroefening of een korte groepsoefening (energizer).
Om 13 uur hebben we een muziekcoaches-overleg via Microsoft Teams om te praten over de podcast ideeën. Een vergadering kan niet zonder goeie koffie. Deze corona crisis heb ik gebruikt om mijn thuis barista skills te verbeteren.
De meningen zijn verdeeld over het podcast plan. Het is tijd om spijkers met koppen te slaan (zie foto). Na wat afwegingen en discussie komen we met het plan om een instagram account aan te maken waarbij we “Stories” gaan posten met leuke filmpjes, quiz-en, foto’s en andere zaken. Dit is dan gericht op basisschoolleerkrachten, pabo studenten en muziekdocenten. Niet iedereen van ons team voelt zich even thuis op Instagram. We geven onszelf een week om via een prive-account te testen en uit te proberen wat de mogelijkheden zijn. Als het bevalt gaan we in de zomervakantie de account vullen met allerlei filmpjes en gaan we na de zomervakantie online. Mits het social media van Concertgebouw daar toestemming voor geeft natuurlijk!
We bespreken ook het belang van educatie voor het Concertgebouw. Soms voelen we ons een beetje een ondergeschoven kindje tussen het geweld van het Mahlerfestival en de Meesterpianisten. Toch zijn we allemaal overtuigd dat goede educatie belangrijk is voor het Concertgebouw en voor de maatschappij in het algemeen. De kinderen van nu zijn het publiek en de musici van de toekomst. Wat heb je aan de muziek van Mahler als je niet weet dat die bestaat? Hoe kun je een jazzsaxofonist herkennen als je niet weet wat jazz is? En hoe weet je dat cello het mooiste instrument op de wereld is, als je het nog nooit hebt gehoord? De toekomst van (klassieke) muziek wordt bepaald door de educatie. Zeker nu!
Na een late lunchpauze besluit ik te gaan sporten. We hebben in ons huis een echte sportkamer (zie foto). De akoestiek is er overweldigend, nog beter als in de badkamer. Als ik hobo studeer en ik wil dat het extra galmt, dan ga ik in de sportkamer zitten. Maar nu niet, ik ga sporten. Dat probeer met regelmaat te doen. Normaal gesproken doe ik aan Hapkido, een Koreaanse zelfverdedigingssport. Dit probeer ik nu thuis te trainen, met een afwisselend programma van hardlopen en wat krachttraining. Vandaag had ik een klein hoera momentje. Na een paar weken oefenen kon ik me vandaag eindelijk optrekken aan onze optrekstang. Ik hang daar al jaren aan en er gebeurt nooit iets als ik probeer omhoog te komen. Hebben jullie dat ook? Ik kreeg een meewarig glimlachje van vriendlief. Hij doet er zonder moeite tien achter elkaar..
Normaal gesproken had ik vanmiddag gitaarcoaching gegeven op de Joop Westerweel school. Nu ben ik met hen aan het kijken hoe ik hen kan ondersteunen tijdens hun groep 8 afsluiting. Na nog wat gemaild en gebeld te hebben met een aantal scholen en een aantal corona protocollen te hebben bekeken is het alweer tijd voor de volgende activiteit.
Het geven van hobo-les, dat gaat gelukkig gewoon door. Deze keer nog via Zoom, maar de volgende afspraak is live! Mijn leerling is een man van achterin de veertig. Hij speelt zijn hele leven al hobo en is tijdens de lockdown begonnen met de 1e hobo partij van het hobotrio van Beethoven. Er zijn weinig interessante hobo trio’s vind ik zelf, maar dit trio is wel erg leuk om te spelen. Ik speelde het zelf voor mijn kamermuziektentamen. Het is wel mega zwaar om het hele stuk uit te voeren. Vandaag besteden we aandacht aan de doorwerkingen van het 1e en 4e deel. Ik probeer zo goed als het gaat via een internetverbinding muzikale tips te geven. Samenspelen gaat niet via de computer. Je hebt altijd vertraging in het geluid. Het komt er dus op neer dat mijn leerling veel speelt en ik luister. We spreken voor over drie weken af en gaan dan proberen om de deel 1 en 2 live samen te spelen. Ik kijk er naar uit!
Na de les heb ik de hobo smaak te pakken en studeer ik nog even op het hobokwartet van Mozart en de Pulcinella Suite van Stravinsky. Fijne muziek!
Vanavond eten we buiten. Hoe kan het ook anders met dit mooie weer. We maken een vega-burgertje op de BBQ en ik maak de zoete aardappelkoekjes met een salade. Het beslag van de aardappelkoekjes ziet er veelbelovend uit, maar het valt toch een beetje tegen. De verhouding aardappel/ei is niet optimaal waardoor we een soort van frittata eten in plaats van aardappelkoekjes.. Beetje jammer, gelukkig hebben we Ben&Jerry ijs als toetje J
Donderdag 28 mei
Nog een ZZP dag vandaag. Gelukkig nu wel wat te doen. Op donderdag werk ik normaal gesproken bij Muziekschool de Muzen in Veenendaal. De muziekschool is momenteel nog gesloten, maar ik geef al mijn lessen online via Zoom. Ik heb een aantal hobo leerlingen en geef daarnaast de cursus Music LAB, waarbij kinderen op een speelse wijze instrumenten uit proberen en ontdekken. Het uitproberen van instrumenten is lastig online, maar in plaats daarvan geef ik meezing sessies. Ik leer ze nieuwe liedjes, we maken ritmes met woorden en doen veel met bodypercussie (drummen op je lichaam).
Mijn hoboleerlingen hebben hard gestudeerd tijdens de corona crisis. Ik heb 2 jonge meisjes die nu opeens al een aantal toonladders uit het hoofd kunnen spelen, een meisje uit 6VWO die nu bezig is met de Drei Romanzen van Schumann en een volwassen vrouw die nu 1,5 jaar les heeft. Het is leuk om elkaar online te zien en te horen, maar ik kan bij niet wachten tot volgende week! Dan is de muziekschool weer voor het eerst geopend en kunnen we dus weer in het echt muziek maken. Ik geef iedereen duetten op voor volgende week, zodat we gelijk kunnen samenspelen als we weer bij elkaar zijn. Want samen muziek maken is toch wel het allerleukst!
We eten vanavond uitgebreid uit het vegetarische kookboek. Een pasta met doperwten/pistache-pesto, kiemgroenten en ei. Het is erg lekker deze keer. Na het eten maken we een flinke wandeling rondom IJsselstein en zien we de zon bijna ondergaan. Ik vind het altijd mega gezellig om in Amsterdam te zijn, maar de rest en kneuterigheid van IJsselstein bevalt me toch ook wel heel goed. Tijdens de coronacrisis ben ik thuis zijn veel meer gaan waarderen.
Vrijdag 29 mei
Vandaag zou ik naschoolse coaching aan een leerkrachten team. Deze afspraak is ook komen te vervallen omdat de leerkrachten na schooltijd zoveel mogelijk thuis werken. Om de leerkrachten toch aan het werk te zetten maak ik vanuit huis een video les met allerlei oefeningen en technieken om je klas goed te laten zingen. Best confronterend om jezelf de hele tijd bezig te zien voor de camera. Zeker als je allerlei gekke oefeningen met je lippen en mond doet om de spiertjes los te maken. Ook handig dat mijn kat tijdens mijn 3e opname sessie klagend miauwend in beeld springt. Ik zing blijkbaar minder mooi dan ik zelf dacht.
Al met al ben je best wat tijd aan die video’s kwijt! Nu maar hopen dat de leerkrachten er zelf mee aan de slag gaan.
Na de lunch kom ik tot de conclusie dat ik echt geen werk meer heb om te doen. Alles is bijgewerkt en ik heb geen mail meer te beantwoorden. Ik voel me daar best schuldig over, want ik weet dat hoofd Educatie Claudia het bijvoorbeeld wel heel druk heeft. Maar het is zoals het is.
We hebben een groene tuin waar altijd wel wat te doen is, dus ‘s middags werk ik in de tuin. Door de droogte hebben sommige planten het best moeilijk, maar het onkruid kan overal tegen. Ik ben net lekker bezig als er naast mij een enorme waterballon landt. Onze buurjongens (10 en 14) vinden het erg leuk om ons nat te gooien. Zij hebben supersoakers en waterballonen, wij hebben 2 tuinslangen. Het resultaat is dat we na een half uur alle vier drijfnat zijn en dat de tuin en ramen genoeg water hebben gehad.
Voor de corona crisis hadden we lang niet zo veel contact met onze buurt als nu. Iedereen is thuis en buiten dus je spreekt elkaar veel vaker en dat is best gezellig. Morgen zijn we uitgenodigd om te komen bij onze buren. Ik denk wel dat we dan wat waterballonen kopen om goed voorbereid te zijn.
Het pinksterweekend komt eraan en het wordt heerlijk weer, dus dat wordt genieten van de zon en lekker buiten zijn. Ik hoop dat jullie allemaal net zo’n heerlijk weekend tegemoet gaan! Gin tonic-foto is van zondagavond) En daarbij hoop ik natuurlijk dat we elkaar snel weer eens live tegenkomen op kantoor.
